Όλοι οι φασιανοί ανήκουν στην οικογένεια των φασιανιδών, πανέμορφα πτηνά που στην πλειονότητα τους ζούν στην Ασία (π.χ. ο Edward’s στο Βιετνάμ, ο Cheer στο Πακιστάν και ο Swinhow στην Ταιβάν κ.λ.π).
Είναι γενικά διμορφικά πτηνά (με εξαιρέσεις όπως τον Cheer), με το αρσενικό να έχει πολύχρωμο και εντυπωσιακό πτέρωμα, σε αντίθεση με το θηλυκό που έχει ομοιόμορφο και άτονο πτέρωμα.
Μία από τις κατηγορίες των φασιανών είναι οι φασιανοί της οικογένειας των Cheer Pheasants.
Ο φασιανός της οικογένειας Cheer Pheasant (Catreus wallichii), επίσης γνωστός και ως Wallich’s Pheasant είναι ένα σπάνιο και απειλούμενο μέλος των φασιανιδών. Είναι το μοναδικό είδος του γένους Catreus και οφείλει το όνομα του στον Δανό βοτανολόγο Nathaniel Wallich.
Ο βιότοπος του φασιανού Cheer εξαπλώνεται στα υψίπεδα των Ιμαλάιων στις περιοχές του Πακιστάν, του Νεπάλ και του Κασμίρ της Ινδίας. Ζούνε σε υψόμετρα μεγαλύτερα των 2.000 μέτρων και μέχρι τα 3.000 μέτρα το καλοκαίρι.
Είναι από τους λιγότερο διακοσμητικούς φασιανούς με τον ίδιο καστανόγκριζο χρωματισμό και των δύο φύλων και μακρύ γκρίζο σκούφο. Ο θηλυκός είναι ελάχιστα μικρότερος από τον αρσενικό.
Σε αιχμαλωσία ζούνε και αναπαράγονται ικανοποιητικά.
Χρειάζονται σχετικά ελάχιστο χώρο περίπου 20 τ.μ. και τα θηλυκά γεννάνε το καλοκαίρι 9 με 12 αυγά τα οποία χρειάζονται 26 ημέρες για να εκκολαφθούν.
