Ανήκουν στην κατηγορία των Dabbling Ducks, γνωστές σαν αγριόπαπιες των ποταμών, και στην υποκατηγορία των Wigeons.
Έχουν μικρό κατά κανόνα μέγεθος και κοντά πόδια. Τρέφονται στην επιφάνεια του νερού και σπανίως καταδύονται και μόνο όταν βρίσκονται σε κίνδυνο. Όταν μεταναστεύουν συχνάζουν και σε παραθαλάσσιες περιοχές ή σε εκβολές ποταμών.
Τα δύο φύλα των ειδών του βορείου Ημισφαιρίου έχουν διαφορετικούς χρωματισμούς με το αρσενικό πάντα πολύχρωμο ή έντονα χρωματισμένο, ενώ αντιθέτως στο νότιο Ημισφαίριο τα αρσενικά δεν έχουν έντονους χρωματισμούς και μοιάζουν με τα θηλυκά.
Οι φωλιές τους συνήθως κατασκευάζονται σε κοιλότητες του εδάφους μακριά από την περιοχή που βόσκουν.
Τα είδη τους είναι τα εξής :
Chiloe wigeon (anas sibilatrix)
Chilean wigeon, Southern wigeon, Chilepfeifente (German), Canard de Chiloe (French), Siffleur du Chili (French), Silbón overo (Spanish), Pato overo (Spanish)
Γενικά και περιγραφή
Οι αγριόπαπιες αυτές είναι ανθεκτικά πτηνά, και χωρίς κανένα πρόβλημα τον χειμώνα. Δεν έχουν κανένα σοβαρό πρόβλημα στην συμβίωση με άλλα υδρόβια εκτός από την αναπαραγωγική περίοδο. Εάν το αρσενικό δεν έχει ταίρι μπορεί να ενοχλεί τα θηλυκά άλλων ειδών.
Εύκολες στην αναπαραγωγή τους, χρειάζονται πυκνούς θάμνους για φωλιές ή ξύλινες φωλιές σε νησίδες ή πολύ κοντά στο νερό.
Ράμφος γαλαζόγκριζο με μαύρη απόληξη, μάτια καστανά, πόδια σκούρο γκρίζο. Φτέρωμα στο πίσω μέρος του κεφαλιού ιριδίζον πράσινο με γκρίζο λαιμό και μέτωπο. Στήθος γραμμωτό λευκό με μαύρο, ουρά μαύρη. Πρωτεύοντα σκούρο καστανόγκριζο και δευτερεύοντα μαύρα με γυαλιστερό πράσινο.
Εξάπλωση
Νότια Αμερική και νοτιότερα της κεντρικής Αργεντινής και στα νησιά Φώκλαντ.
Τον χειμώνα από την νότια Αμερική μεταναστεύουν σε χαμηλότερο γεωγραφικά πλάτη προς την βόρεια Ουρουγουάη και την νότια Βραζιλία.
Οι πληθυσμοί των νησιών Φώκλαντ δεν μεταναστεύουν.
Περιστασιακά περιπλανώνται προς την νότια Γεωργία, ακόμη και στην Ανταρκτική χερσόνησο.
Φυσικό περιβάλλον
Λίμνες και ήσυχα ποτάμια με άφθονη βοσκή στις όχθες και δέντρα.
Διατροφικές συνήθειες
Βασικά χορτοφάγες, τρέφονται με φύλα και μίσχους υδρόβιων φυτών.
Αναπαραγωγή
Συνήθως γεννάνε από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο, αργότερα στην ενδοχώρα και τον Σεπτέμβριο στα νησιά Φώκλαντ, αν δε αφαιρούμε τα αυγά μπορεί να γεννήσουν μέχρι και τρείς φορές τον χρόνο. Το αρσενικό προστατεύει την φωλιά και βοηθάει στο μεγάλωμα των νεοσσών.
Αριθμός αυγών
5 – 8 λευκά ή ανοιχτόχρωμα καστανά αυγά.
Διάρκεια επώασης
24 – 26 ημέρες περίπου.
Eurasian wigeon (anas penelope), (Ευρωπαϊκό Σφυριχτάρι)
Wigeon, European wigeon, Pfeifente (German), Canard siffleur (French), Siffleur d’Europe (French), Silbón Europeo (Spanish), Pato Europeo (Spanish), Mareca penelope, Smiente (Dutch), Bläsand (Swedish).
Γενικά και περιγραφή
Το αρσενικό έχει καστανόξανθο κεφάλι, κοκκινωπή κοιλιά και άσπρη κοιλιά με μαύρη άκρη ενώ το θηλυκό είναι καστανό χωρίς ιδιαίτερα γνωρίσματα. Το μήκος τους δεν υπερβαίνει τα 46 εκ.
Άλλες ονομασίες που συναντάμε μεταξύ των Ελλήνων κυνηγών για αυτή την αγριόπαπια είναι Φιστόνι, Μπόλι και Φίος.
American wigeon (anas americana)
Baldpate, Wigeon, Amerikanische Pfeifente (German), Nordamerikanische Pfeifente (German), Canard d’Amérique (French), Canard siffleur d’Amérique (French), Siffleur d’Amerique (French), Silbón Americano (Spanish), Pato americano (Spanish), Amerikaanse Smient (Dutch), Amerikansk bläsand (Swedish), Mareca americana
Tags: chiloe, wigeons, αγριόπαπιες
