Νοέμβριος 7th, 2018

Μόλις παρέλαβα αρκετά είδη υδροβίων (αγριόπαπιες και αγριόχηνες).

Εαν ενδιαφέρεται κάποιος, ας επικοινωνήσει.

Μάρτιος 6th, 2018

Με τον καλό καιρό, ξεκίνησαν δειλά δειλά να κάνουν τα πρώτα τους αυγά.

Ελπίζω να πάει καλά το κλώσσημα φέτος!!

Μπορεί να φαντάζει απλοϊκή η ερώτηση σχετικά με το χρώμα των αυγών ωστόσο πολλοί είναι εκείνοι που έχουν αναρωτηθεί για ποιο λόγο βλέπουν στα ράφια των σουπερμάρκετ
αυγά καφέ σε διάφορες αποχρώσεις και λευκά. Υπάρχουν επίσης και τα πράσινα αυγά (Araucanas) και τα πολύ κόκκινα (Marans). Για ποιο λόγο υπάρχει αυτός ο διαφορετικός χρωματισμός στο κέλυφος; Είναι διαφορετικά τα αυγά όσον αφορά στις θρεπτικές τους ιδιότητες;

Αυτό, λοιπόν, που καθορίζει σε μεγάλο ποσοστό το χρώμα του κελύφους του αυγού είναι γενετικοί λόγοι και πιο συγκεκριμένα η ράτσα της κότας όπως καθορίζεται το χρώμα των μαλλιών μας από τα γονίδια των γονέων μας. Υπάρχουν διαφορετικά είδη κότας το οποία όμως αναμειγνύονται μεταξύ τους. Κατά τη δημιουργία του το αυγό έχει λευκό κέλυφος, ωστόσο κατά το ταξίδι του στις σάλπιγγες της κότας, χρωματίζεται από μια χρωστική ουσία, στα είδη κότας που τη διαθέτουν.

Δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά ως προς τη γεύση ή τη θρεπτική αξία του αυγού ανάλογα με το χρώμα του αφού και τα λευκά και τα και καφέ έχουν τα ίδια συστατικά και το χρώμα δεν επηρεάζει σε τίποτα τις βιταμίνες και τις πρωτεΐνες που περιέχουν. Αυτό που πιστεύουν κάποιοι, ότι τα πράσινα αυγά έχουν λιγότερη χοληστερίνη δεν έχει επιστημονική βάση.

Το αυγό φημίζεται για την περιεκτικότητά του σε πρωτεΐνη, ωστόσο είναι πλούσιο και σε άλλα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, όπως η βιταμίνη Α, το ασβέστιο και το κάλιο. Η σημαντική διατροφική του αξία, σε συνδυασμό με τη χαμηλή του τιμή και τη μακρά διάρκεια ζωής του, το καθιστούν απαραίτητη υπερτροφή που πρέπει να υπάρχει σε κάθε σπίτι.

Το μέγεθος του αυγού καθορίζεται από την ηλικία της κότας, με τις κότες μεγαλύτερης ηλικίας να γεννούν συνήθως μεγαλύτερου μεγέθους αυγά. Ως προς τη θρεπτική τους αξία, τα αυγά διαφέρουν ελαφρώς ανάλογα με το μέγεθός τους. Ένα μικρό αυγό έχει συνήθως λιγότερο ασπράδι και περισσότερο κρόκο, ενώ ένα πολύ μεγάλο αυγό παρέχει περίπου 27 παραπάνω θερμίδες και 2 επιπλέον γραμμάρια πρωτεΐνης από ένα μέτριο αυγό. Η γεύση δεν διαφέρει ουσιαστικά ανάμεσα στα μικρότερα και τα μεγαλύτερα αυγά.

Ένας εμπειρικός τρόπος για να δούμε τι αυγά κάνει μια κότα είναι να παρατηρήσουμε το λοβό των αυτιών της. Όταν ο λοβός είναι κοκκινωπός παράγει συνήθως καφέ αυγά ενώ όταν είναι λευκός παράγει συνήθως άσπρα.

Ιανουάριος 31st, 2014

Πολλές συζητήσεις γίνονται στο διδίκτυο σχετικά με αυγά εκκόλαψης και νεοσσούς.

Πρόσφατα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για αυγά προς εκκόλαψη καθώς οι τιμές για καθαρόαιμα και ώριμα πτηνά εισαγωγής είναι σχετικά υψηλές, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι προμηθευόμενοι με αυγά θα έχουμε τελικά και φθηνότερα πτηνά, αν λάβουμε υπόψη όλα τα σχετικά έξοδα (ρεύμα, νερό, εμβολιασμούς, τροφές), τις αποτυχίες, τις απώλειες και φυσικά το τελικό αποτέλεσμα.

Πριν αποφασίσει κάποιος μεταξύ αυγού και κότας, θα πρέπει να είναι σίγουρος ότι έχει τον τρόπο και την τεχνογνωσία για να αναλάβει μία επιτυχυμένη εκκόλαψη και στην συνέχεια να αναθρέψει τους νεοσσούς (διατροφή – εμβολιασμοί – τυχόν θεραπείες κ.λ.π.)

Αγοράζοντας ώριμους γονείς, βλέπει τα μορφολογικά χαρακτηριστικά τους, την υγεία τους και γενικά την φυσική τους κατάσταση και το κυριότερο γνωρίζει εκ των προτέρων πως θα είναι οι απόγονοι τους.

Εαν πάλι διαλέξει να αγοράσει αυγά για εκκόλαψη, θα έχει όλη την χαρά (και την αναμονή) της εκκόλαψης και της ανάθρεψης των νεοσσών.

Είναι όμως σημαντικό να γνωρίζει την πηγή αυτών των αυγών, την ηλικία τους, τις συνθήκες υγιεινής των γεννητόρων και την μορφολογία τους.

Είμαι σίγουρος ότι μεταξύ των ερασιτεχνών που ασχολούνται με αυτό το “άθλημα”, επικρατεί μία σχέση τιμιότητας όσο αφορά την ποιότητα των αυγών που δίνουν, δηλαδή να είναι φρέσκα, από καθαρόαιμους και υγιείς γονείς και φυσικά να είναι γονιμοποιημένα.

Σχετικά με το αν τα αυγά είναι γονιμοποιημένα ή όχι, αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα διότι από ένα κοτέτσι π.χ. με έναν κόκορα με 5 κότες κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι όλα τα αυγά θα είναι γόνιμα, καθώς αυτό εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες, όπως συμβαίνει με όλα τα ζώα, ακόμα και με τον άνθρωπο. Σημαντικό επίσης είναι η εποχή του έτους γιατί καλύτερα αποτελέσματα έχουμε βασικά την Άνοιξη.

Αν πάλι είναι σίγουρο ότι ένα αυγό είναι γονιμοποιημένο, δεν σημαίνει ότι 100% θα έχει επιτυχία η εκκόλαψη μας. Παράγοντες όπως η ηλικία του αυγού, η εποχή, οι συνθήκες μεταφοράς του, κάποια ασθένεια, κάποια έλλειψη βιταμινών, κάποια δυσλειτουργία ή λανθασμένη ρύθμιση της θερμοκρασίας και υγρασίας της κλωσσομηχανής μας, μπορεί να επιφέρουν την διακοπή του επωαστικού/εκκολαπτικού κύκλου σε οποιαδήποτε φάση του, και αν συμβεί τις πρώτες μέρες δεν θα είναι και ορατό.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που ισχύει και για τα αυγά, αλλά και για τα ώριμα πτηνά είναι η ανάμειξη τους με ίδια ή διαφορετικά είδη από διάφορους προμηθευτές. Πιό επεξηγηματικά, οι κότες (και τα αυγά) μιας εκτροφής από την φάρμα Α είναι πολύ πιθανό να έχουν έναν αριθμό π.χ. 5 μικροβίων ή παθογόνων οργανισμών και να έχουν κάποια ασθένεια σε λανθάνουσα μορφή, που όμως δεν τα επηρεάζει καθόλου (σχετική ανοσία). Μία άλλη εκτροφή από την φάρμα Β είναι πάλι πιθανό να έχει και αυτή έναν αριθμό π.χ. 5 μικροβίων διαφορετικό από την εκτροφή της φάρμας Α. Τα πτηνά και των δύο εκτροφών χωριστά είναι απολύτως υγιή. Αν αναμείξουμε όμως πτηνά από τις δύο εκτροφές θα αποκτήσουν τα πτηνά ένα σύνολο 10 μικροβίων που πιθανόν να δημιουργήσουν ένα σύμπλεγμα ασθενειών για τις οποίες τα πτηνά δεν θα έχουν δημιουργήσει την απαραίτητη ανοσία. Το ίδιο ισχύει και για τα αυγά, αν βάλουμε στην μηχανή μας αυγά από περισσότερες από μία εκτροφές ή διαφορετικές φάρμες.

Το πρόβλημα γίνεται πολύ χειρότερο αν βάλουμε στην κλωσσομηχανή μας (όπως συνήθως κάνουμε όλοι μας) αυγά από κότες, πάπιες, χήνες, φασιανούς κ.λ.π. οπότε έχουμε ένα κοκτέιλ μικροβίων και παθογόνων οργανισμών με σίγουρες αποτυχίες.

Συμπέρασμα 1, ναί συμφέρει η προμήθεια αυγών για εκκόλαψη, από γνωστό όμως και δοκιμασμένο εκτροφέα και γνωστή φάρμα πτηνών, και όχι δεν μπορεί κανείς να εγγυηθεί το ποσοστό των γονιμοποιημένων αυγών και της εκκολαπτικότητας.

Αυτή την εποχή επικοινωνούν πολλοί και ζητάνε αυγά για εκκόλαψη ή ώριμα πτηνά για αναπαραγωγή.

Οι περισσότεροι εκτροφείς, αυτή την εποχή έχουν κάνει το κουμάντο τους, έχοντας κρατήσει τους γεννήτορες που θέλουν και ξεκινάνε οι ίδιοι τις εκκολάψεις, με συνέπεια να μην μπορούν να διαθέσουν ούτε αυγά αλλά και ούτε ώριμα πτηνά.

Είναι λογικό, αν τους είχαν περισσέψει κάποια πτηνά από πέρσι αδιάθετα, ότι και αυτά δεν συμφέρει να τα διαθέσουν αλλά είναι προτιμότερο να τα βάλουν στην παραγωγή. Επίσης επειδή οι περισσότεροι είναι φανατικοί ερασιτέχνες δεν τους ενδιαφέρει να στερηθούν τα αυγά τους (που έχουν και μικρή χρηματική αξία) αλλά προτιμάνε να μπούνε στην φάση του κύκλου της επώασης, εκκόλαψης, ανάθρεψης κ.λ.π. και να καμαρώσουνε (αν όλα πάνε καλά) τα αποτελέσματα. Φυσικά πολλοί ερασιτέχνες αφού γεμίσουν τις κλωσσομηχανές τους θα μπορούν να διαθέσουν και κάποια αυγά σε ενδιαφερόμενους.

Για ώριμα πουλιά τα πράματα είναι ακόμα δυσκολότερα αυτή την εποχή, γιατί ελάχιστα είναι διαθέσιμα και οι εισαγωγές από το εξωτερικό περιορισμένες (και αυτοί είναι σε περίοδο αναπαραγωγής), αλλά και έχουν μεγάλο κόστος.

Υπάρχει και η λύση των νεοσσών, που και αυτή μετατίθεται λίγο αργότερα, με το ρίσκο όμως να μην είναι εύκολος ο διαχωρισμός αρσενικών – θηλυκών, αλλά και η τελική μορφολογία του πτηνού όταν μεγαλώσει. Για αυτό είναι απαραίτητο να βλέπουμε και τους γεννήτορες πρίν πάρουμε τους νεοσσούς.

Τους νεοσσούς, αν είναι μιάς ημέρας, θα είναι προτιμότερο να τους προμηθευτούμε από κάποιον που τα εμβολιάζει τουλάχιστον για την ασθένεια του Marek, αν και είναι αρκετά δύσκολο και αυτό σε ερασιτεχνικό επίπεδο, και να αναλάβουμε να κάνουμε και όλους τους επόμενους και απαραίτητους εμβολιασμούς μόνοι μας.

Αν πάλι θέλουμε να αποφύγουμε όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να προμηθευόμαστε νεαρά πουλιά τουλάχιστον 70 ημερών και πλήρως εμβολιασμένα. Φυσικά το κόστος αγοράς τους θα είναι αρκετά ψηλότερο.

Για τα ώριμα πτηνά θα πρέπει να τα προμηθευόμαστε από το προηγούμενο καλοκαίρι/φθινόπωρο, για αυγά τώρα είναι η κατάλληλη εποχή (αν όμως τα βρούμε) και για νεοσσούς από τώρα ξεκινάνε τα μικρά με όλα τα ρίσκα που αναφέραμε παραπάνω.

Οκτώβριος 21st, 2013

Μεγάλη συζήτηση γίνεται αυτή την εποχή στο διαδίκτυο, σχετικά με την χρήση του φυτρωμένου σπόρου (fodder ή καλύτερα hydroponic fodder) για την διατροφή των τετραπόδων και πτηνών.

Ομολογώ ότι το έναυσμα για να ερευνήσω περισσότερο αυτό το θέμα, μου το έδωσε ο συνάδελφος χομπίστας Γιώργος, ο οποίος το έχει ξεκινήσει με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα και τον ευχαριστώ.

Η μέθοδος παραγωγής του φυτρωμένου σπόρου (ας το αποκαλέσουμε φύτρο) υπάρχει σχεδόν από το 1930 ως διατροφή των τετραπόδων και των πτηνών.

Η μέθοδος συνίσταται στην παραγωγή του φυτού χωρίς χώμα.

Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα στην παραγωγή αυτού του φύτρου.

  • Μεγαλύτερη παραγωγή σε ελάχιστο χρόνο.
  • Μικρότερος απαιτούμενος χώρος.
  • Μη χρήση φυτοφαρμάκων, ζιζανιοκτόνων κ.λ.π.
  • Είναι 100% οργανικό.
  • Περιορισμός της απαιτούμενης ποσότητας νερού, με σύστημα ανακύκλωσης.
  • Μετατροπή των διατροφικών συστατικών του σπόρου σε διατροφικά ανώτερα προϊόντα, δηλαδή τα άμυλα μετατρέπονται σε σάκχαρα, οι πρωτεΐνες σε αμινοξέα κ.λ.π. Επίσης παρατηρείται αύξηση των φυτικών ινών και κάποιων βιταμινών.
  • Σημαντική αύξηση του βάρους του τελικού προϊόντος σε σχέση με το αρχικό βάρος του σπόρου. Εκτιμάται ότι το τελικό βάρος είναι 5 – 7 φορές περισσότερο (περιλαμβανομένου του νερού).
  • Δίνει περισσότερη ενέργεια.
  • Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
  • Προσφέρει αντιοξειδωτική προστασία.
  • Είναι νοστιμότερο από τον σκέτο σπόρο και ευκολόπεπτο.

Ο τρόπος παραγωγής του είναι σχετικά απλός και το τελικό προϊόν είναι έτοιμο σε 7 ημέρες. Τα συνιστώμενα βήματα είναι τα εξής:

  • Πλύσιμο του σπόρου και απολύμανση με αραιό διάλυμα χλωρίνης.
  • Μούλιασμα του σπόρου για 12 – 24 ώρες για να φουσκώσει και να πετάξει μάτι.
  • Τοποθέτηση του φουσκωμένου σπόρου σε ρηχό δοχείο ή τελάρο με τρύπες στην βάση του για να φεύγει το νερό.
  • Συχνό πότισμα για 7 ημέρες, φροντίζοντας να μην λιμνάζει το νερό στον πάτο του δοχείου.
  • Την έβδομη ημέρα το τελικό προϊόν αποτελείται από ένα παχύ στρώμα ριζών, σπόρων και φύλλων το οποίο καταναλίσκεται ολόκληρο από τα ζώα μας.

photo2 - Copy

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι σπόροι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι κριθάρι, σιτάρι, βρώμη, καλαμπόκι, φακές, σόργος, ηλίανθος και πολλοί άλλοι, με τον σπόρο όμως του κριθαριού να έχει την ταχύτερη ανάπτυξη σε 7 ημέρες.

Στην φάρμα μου έχω ξεκινήσει την παραγωγή περίπου 10 τελάρων ημερησίως από σπόρο κριθαριού τα οποία δίνω στα πτηνά μου που το τσακίζουν.

Επειδή δεν είμαι σίγουρος για τα αποτελέσματα, δεν ταΐζω αποκλειστικά με αυτά τα φύτρα αλλά την μία μέρα δίνω μόνο φύτρα και την επομένη το κανονικό φύραμα κ.ο.κ.

Μεταξύ διαφόρων συμβουλών που μου έχουν δώσει, μου πρότειναν μία φορά την εβδομάδα να προσθέτω αλάτι και επίσης να τους δίνω κατά διαστήματα φύτρα από ηλιόσπορο. Δεν τα έχω δοκιμάσει ακόμα.

Αν κάποιος χομπίστας έχει ασχοληθεί περισσότερο και θέλει να μοιραστεί τις εμπειρίες του στο ιστότοπο ας ενημερώσει.

Γεγονός πάντως είναι ότι με ελάχιστο κόπο, αν συστηματοποιηθεί η παραγωγή, πολλαπλασιάζεται σημαντικά η τροφή που δίνουμε και φυσικά μειώνεται το κόστος σημαντικά.

Σχετικούς ιστότοπους που μπορείτε να επισκεφθείτε είναι:

www.globalfodder.com

www.sheepandgoat.com

www.fodderfeed.org

www.peakprosperity.com

 

Φεβρουάριος 14th, 2013

Αυτή την εποχή, ξεκινάνε σιγά σιγά να γενάνε οι χήνες μας.

Η επώαση και η εκκόλαψη των υδροβίων, γενικά έχει κάποιες δυσκολίες και ειδικότερα των χηνών.

Μερικές συμβουλές.

Τα αυγά πρέπει να αποθηκεύονται το πολύ για μία εβδομάδα πριν τα βάλουμε στην κλωσσομηχανή, σε θερμοκρασία γύρω στους 15-16 βαθμούς Κελσίου.

Η θερμοκρασία της κλωσσομηχανής πρέπει να είναι ρυθμισμένη στους 99.5 βαθμούς Φαρενάϊτ (37.5 Κελσίου) και τις 3 τελευταίες μέρες στους 98.5 βαθμούς Φαρενάϊτ (37.0 Κελσίου).

Η σχετική υγρασία αντίστοιχα πρέπει να είναι 60%, και 80% τις 3 τελευταίες μέρες.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει, στο διάστημα από την 10η μέρα μέχρι την 25η, να κατεβάζουμε την θερμοκρασία στους 30 βαθμούς Κελσίου (cooling), μία φορά την ημέρα και να ψεκάζουμε τα αυγά με νερό στην θερμοκρασία δωματίου (20 με 25 βαθμούς).

Αυτό επηρεάζει και ρυθμίζει την υγρασία της εσωτερικής μεμβράνης του αυγού. Ιδανικά το αυγό της χήνας πρέπει να έχει 13% απώλεια του βάρους του από την εκκίνηση της επώασης μέχρι την 25η ημέρα. Μεγαλύτερη ή μικρότερη απώλεια βάρους μειώνει το ποσοστό εκκολαπτικότητας.

Οι επαγγελματικές αυτόματες κλωσσομηχανές, έχουν ενσωματωμένη στον προγραμματιστή τους αυτήν την λειτουργία της ψύξεως (cooling).

 

 

Tags: , ,

Ιανουάριος 23rd, 2013

Τα τελευταία χρόνια, κυκλοφόρησε και στην χώρα μας ένα προιόν που υπόσχεται σημαντική βελτίωση τόσο στην απολύμανση του πόσιμου νερού όσο και του περιβάλλοντος χώρου, κλωβοστοιχείων κ.λ.π. με την χρήση του δοξειδίου του χλωρίου. Συστήνεται επίσης για την μικροβιοκτονία του νερού σε λίμνες υδροβίων.

Τα πλεονεκτήματα αυτού του προιόντος που αναφέρει ο κατασκευαστής του είναι ότι:

α. Βελτιώνει την απόδοση των πουλερικών.

β. Ενεργεί πολύ πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά σε δεξαμενές και αγωγούς νερού σε σχέση με άλλα απολυμαντικά.

γ. Δεν έχει περιορισμό στο pH και δεν είναι διαβρωτικό για τον εξοπλισμό μας.

δ. Παρέχει τελική εξάλειψη στα υδατοπαθογόνα μικρόβια σε κοτέτσια.

ε. Είναι αποτελεσματικό και γρήγορο πρόγραμμα υγιεινής με ψεκασμό & εκνέφωση.

στ. Έχει υψηλή αποτελεσματικότητα κατά: Ε.coli, Σαλμονέλλα, Newcastle, Βρογχίτις, Μυκόπλασμα κ.ά.

ζ. Είναι εύκολο στην εφαρμογή, εύκολο στην παρακολούθηση και ασφαλές στη χρήση του.

η. Είναι πολύ πιο αποδοτικό σε σύγκριση με άλλα απολυμαντικά.

θ. Έχει μηδενικό κόστος επένδυσης.

Λεπτομέρεις μπορείτε να βρείτε στον ιστοχώρο του αντιπροσώπου www.clo2.gr και στο τεχνικό του φυλάδιο, ειδικά για κότες, πατώντας εδώ.

Tags: , ,

Δεκέμβριος 12th, 2012

Στην Ελληνική αγορά υπάρχει αρκετά μεγάλη ποικιλία απο κλωσσομηχανές, από τις πιό απλές χωρίς αυτοματισμούς μέχρι τις πιό αυτοματοποιημένες που περιστρέφουν τα αυγά και ρυθμίζουν την θερμοκρασία και την υγρασία. Φυσικά σε χωρητικότητες από 2-3 αυγά μέχρι αρκετές χιλιάδες.

Για τον ερασιτέχνη, συνήθως μια κλωσσομηχανή με χωρητικότητα 100-200 αυγά είναι συνήθως αρκετή.

Το μέγεθος, και η χωρητικότητα που χρειάζεται κάποιος, εξαρτάται από το είδος των αυγών που θέλει να εκκολάψει (από ορτύκι έως χήνα) αλλά σημαντικότερα από τον αριθμό των διαθέσιμων αυγών.

Ένα συνηθισμένο λάθος που κάνει κανείς, είναι να υπολογίζει τα διαθέσιμα αυγά μόνο και όχι τα αυγά που θα έχει και κατά την διάρκεια της επωάσεως/εκκολάψεως. Αν π.χ. μαζεύει 10 αυγά την ημέρα, πρέπει να υπολογίσει ότι για τις 21 μέρες που χρειάζονται τα αυγά της κότας συν 1-2 μέρες για να στεγνώσουν οι νεοσσοί και να γίνει απολύμανση της μηχανής, θα έχει μαζέψει 220-230 αυγά, με συνέπεια να χρειάζεται μία κλωσσομηχανή χωρητικότητας 250 αυγών κότας τουλάχιστον.

Για τον τρόπο περιστροφής των αυγών, ρύθμισης της θερμοκρασίας και της υγρασίας, υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι και τεχνικές.

Υπάρχει ένα πολύ καλό Κορεάτικο εργοστάσιο που κατασκευάζει μεγάλη ποικιλία κλωσσομηχανών με υπερσύγχρονες τεχνικές και αυτοματισμούς. Στον ιστότοπο τους www.r-com.co.kr μπορεί κάποιος να ενημερωθεί για τις προδιαγραφές τους και να δεί και κάποια σχετικά ενημερωτικά βιντεάκια, αλλά και να κατεβάσει τον κατάλογο των προιόντων τους εδώ.

Ακολουθούν 3 χαρατηριστικά μοντέλα από την ευρεία γκάμα τους.

20 άρα

 

 

 

 

 

 

 

100 άρα

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

380 άρα

 

Σεπτέμβριος 18th, 2012

Ανέκαθεν ο άνθρωπος εξέτρεφε στο σπίτι του διάφορα κατοικίδια, μεταξύ των οποίων και διάφορα πτηνά όπως κότες, πάπιες, χήνες και γαλοπούλες αλλά και θηραματικά και διακοσμητικά πτηνά όπως φασιανούς, πέρδικες, ορτύκια, φραγκόκοτες, παγώνια και άγρια υδρόβια πτηνά όπως αγριόπαπιες, αγριόχηνες, κύκνους κ.α., πρωταρχικά  για τα αυγά και το νόστιμο και θρεπτικό κρέας τους αλλά και για την ομορφιά, την ευχαρίστηση και την ηρεμία που προσφέρει η εκτροφή τους.

Σχετικά με τις κότες, εκτός από τις κοινές οικόσιτες ράτσες υπάρχει σήμερα μια τεράστια ποικιλία ρατσών που έχουν δημιουργηθεί μετά από μελετημένες διασταυρώσεις και επιλεκτικά ζευγαρώματα με σκοπό την δημιουργία ορνίθων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Έτσι έχουμε κότες γιγαντόσωμες πού εκτρέφονται για το κρέας τους, άλλες με άσπρο κρέας και άλλες με κίτρινο. Έχουμε όρνιθες που έχουν αυξημένη ωοπαραγωγή, άλλες που κάνουν λευκά αυγά, μπεζ, καφέ, κόκκινα και ακόμα πράσινα αυγά με περιορισμένα όπως (μάλλον λανθασμένα) λέγεται ποσοστά χοληστερίνης.

Εκτός από τις ανωτέρω υπάρχουν και μεγάλες ποικιλίες ορνίθων, με διακοσμητικά λοφία, σκούφους, ουρές μακριές, χωρίς ουρά, τριχωτά, κατσαρά, με φτερά στα πόδια, μονόχρωμα, δίχρωμα και πολύχρωμα σε κανονικά μεγέθη και πολύ μικρόσωμα τα γνωστά νανάκια ή bantams.

Στο εξωτερικό έχουν δημιουργηθεί οργανισμοί και σύλλογοι διαδόσεως και προστασίας των διαφόρων ποικιλιών με σκοπό την διατήρηση των χαρακτηριστικών κάθε ράτσας και την βελτίωσή της. Επίσης έχουν θεσπισθεί προδιαγραφές και κριτήρια πού χαρακτηρίζουν την κάθε ράτσα και διεξάγονται τακτικά εκθέσεις και διαγωνισμοί όπου βραβεύονται τα γνησιότερα και πιο καθαρόαιμα πτηνά.

H American Poultry Association (A.P.A.) εκδίδει κατά διαστήματα έναν πολύχρωμο οδηγό που περιλαμβάνει φωτογραφίες, χαρακτηριστικά και προδιαγραφές από όλες τις ράτσες που αναγνωρίζονται στην Αμερική από κοτόπουλα, πάπιες, χήνες και γαλοπούλες και ο οποίος χρησιμοποιείται σαν οδηγός από πολλούς εκτροφείς, εμπόρους, χομπίστες, ερασιτέχνες κ.λ.π.

Σύμφωνα με τον παραπάνω κατάλογο έχουν ταξινομηθεί 116 ράτσες από κοτόπουλα, 14 ράτσες από οικόσιτες πάπιες, 11 ράτσες από οικόσιτες χήνες και 8 ράτσες από γαλοπούλες πού περιγράφουμε με σχετική λεπτομέρεια, τουλάχιστον για τα κοινά είδη και επιγραμματικά για άλλα σπανιότερα πτηνά που εκτρέφουν οι ερασιτέχνες όπως αγριόπαπιες, αγριόχηνες και κύκνους, δηλαδή τα βασικά και λιγότερο εξειδικευμένα από τα υδρόβια πτηνά.

Ασχολούμαστε σε αυτόν τον ιστότοπο με τα πτηνά που συνήθως εκτρέφει κάποιος ερασιτέχνης στο σπίτι, την αυλή, τον κήπο ή το αγρόκτημα του, χωρίς καμία προσπάθεια επιστημονικής έρευνας στον κόσμο των οικόσιτων πτηνών, αλλά μόνο καταγραφής διαφόρων γνώσεων και πληροφοριών πού αποκτήθηκαν στον χρόνο είτε διαβάζοντας διάφορα σχετικά βιβλία και το διαδίκτυο είτε από προσωπική εμπειρία αλλά και των φανατικών φίλων μου πού ασχολούνται με το είδος αυτής της δραστηριότητας, ως εκ τούτου θα πρέπει να συγχωρηθούν κάποιες ατέλειες και λάθη.

Tags: , , , ,

Ιούνιος 18th, 2012

Το λειρί είναι μία σαρκώδης προεξοχή στο πάνω μέρος του κεφαλιού, σχεδόν σε όλα τα πτηνά, με μεγαλύτερη έξαρση στα κοκόρια.

Όλες οι κότες έχουν λειριά στο κεφάλι τους, αλλά δεν είναι όλα ίδια.  Αν και τα περισσότερα λειριά είναι κόκκινα, κάποιες ράτσες έχουν πιο πορφυρά λειριά ή και βαθύ μωβ προς το μαύρο ακόμα. Ο ρόλος των λειριών δεν είναι διακοσμητικός, αλλά και πολύ σημαντικός για την υγεία τους γιατί με την έντονη κυκλοφορία του αίματος σε αυτά κατεβάζουν την θερμοκρασία του τις ζεστές ημέρες.

Χαρακτηριστικά

Τα λειριά ποικίλουν σε μέγεθος, σχήμα, χρώμα και εξαρτώνται από την ηλικία, το φύλο και την κάθε ράτσα. Οι νεοσσοί ξεκινάνε να σχηματίζουν τα λειριά τους τις πρώτες εβδομάδες μετά την εκκόλαψη.

Λειριά έχουν και οι κόκορες και οι κότες, αλλά του κόκορα είναι πάντα σχεδόν μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό. Από την σταδιακή ανάπτυξη των λειριών των νεοσσών μας μπορούμε να ξεχωρίσουμε αρκετά νωρίς το κοκοράκια από τις πουλάδες.

Λειτουργία

Το λειρί στα κοκόρια και τις κότες έχουν δύο πολύ βασικές λειτουργίες.

Όπως αναφέραμε παραπάνω η βασική τους λειτουργία είναι η μείωση της θερμοκρασίας του σώματος τους, τις ζεστές ημέρες, με την κυκλοφορία του αίματος από το πυκνό δίκτυο των αιμοφόρων αγγείων του λειριού (εξ ου και το κόκκινο χρώμα τους). Η δεύτερη βασική λειτουργία του είναι η βοήθεια στην προσέλκυση του ταιριού του.

Ένα μεγάλο και έντονα χρωματισμένο λειρί είναι σημάδι υγείας και ζωτικότητας. Σε ένα κοτέτσι με περισσότερα κοκόρια, συνήθως ο κόκορας με το πιο εντυπωσιακό λειρί γίνεται ο αρχηγός και βατεύει όλες τις κότες εξασφαλίζοντας ότι τα ισχυρά και υγιή γονίδια θα περάσουν στις επόμενες γενιές.

Το χρώμα του λειριού επίσης στις κότες καταδεικνύει την σεξουαλική τους ωριμότητα. Όταν τα λειριά τους πάρουν έντονο χρώμα, οι πουλάδες μας είναι πιθανότατα έτοιμες να γεννήσουν.

Στις διάφορες ράτσες κότας παρατηρούμε μεγάλη ποικιλία που μπορούμε σχετικά να τις περιγράψουμε ως εξής :

Single comb (μονόλειρα)

Tο single comb είναι ο πιο διαδεδομένος τύπος λειριού.

Είναι σε ευθεία γραμμή από το ράμφος μέχρι το πίσω μέρος του κεφαλιού. Έχει 5-6 σαρκώδεις απολήξεις (κορυφές) από μπροστά προς το κέντρο του και ένα παχύτερο τμήμα προς τα πίσω. Η υφή του είναι μαλακή και λεία.

Συνήθως στέκεται όρθιο πάνω στο κεφάλι, αλλά σε μερικές ράτσες πέφτει προς την μία μεριά του κεφαλιού, συνηθέστερα στις κότες.

Παρατηρείται στις ράτσες Ancona, Australorp, Blue Andalusian, Campine, Cochin, Delaware, Dorking, Faverolle, Frizzle, Java, Jersey Giant, Lakenvelder, Lamona, Langshan, Leghorn, Minorca, Modern Game, Nacked Neck, New Hampshire, Old English Game, Orpington, Phoeniz, Plymouth Rock, Rhode Island Red, Sussex και Spanish White Faced.

Rosecomb

Το λειρί του τύπου rose comb είναι σαρκώδες, συμπαγές, σωληνωτού σχήματος λειρί που εκτείνεται από το πάνω μέρος του ράμφους προς το πίσω μέρος του κεφαλιού καταλήγοντας όμως σε μυτερή αιχμή. Τα μπροστινά δύο τρίτα περίπου αυτού του λειριού επικαλύπτονται απο μικρά στρογγυλεμένα εξογκώματα.

Παρατηρείται στα Wyandotte, Dominiques, Hamburgs, Red Caps και Sebrights.

Υπάρχουν επίσης και ποικιλίες Leghorns, Black and White Minorcas, Rhode Island Reds και Rhode Island Whites με λειριά αυτού του τύπου.

 

Rose comb (spiked)

Παραλλαγή του ανωτέρου τύπου Rose comb με μακριά απόληξη προς τα πίσω.

Παρατηρείται στις ράτσες Dominique, Hamburg, Dorking, Leghorn και Minorca.

 

 

Cushion comb

Το λειρί του τύπου cushion comb είναι στρογγυλεμένο, μικρό και συμπαγές χωρίς πτυχώσεις και απολήξεις (κορυφές). Ξεκινώντας από το ράμφος εκτείνεται σε μικρό μήκος στην αρχή του κεφαλιού.

Παρατηρείται στην ράτσα Chantecler

 

Pea comb

Το λειρί του τύπου pea comb είναι μεσαίου μεγέθους λειρί. Έχει τρείς  σαρκώδεις απολήξεις (κορυφές)  από το ράμφος μέχρι την κορυφή του κεφαλιού, με την μεσαία κορυφή λίγο ψηλότερη από τις άλλες δύο.

 

Παρατηρείται στις ράτσες Araucana, Ameraucana, Aseel, Sumatra, Brahma, Buckeye, Cornish, Cubalaya και Shamo.

 

Walnut comb

Το λειρί του τύπου walnut comb είναι ένα μεσαίου μεγέθους συμπαγές λειρί. Την ονομασία του (walnut = καρύδι) την έχει πάρει από την υφή της επιφανείας του που είναι σχετικά παρόμοια με την υφή της εξωτερικής επιφάνειας του τσοφλιού του καρυδιού.

Παρατηρείται στις ράτσες Silkie.

 

 

Strawberry comb

Το λειρί του τύπου strawberry comb είναι ίδιο σε μέγεθος και σχήμα με αυτό του cushion comb. Σε αντίθεση όμως με το λειρί του τύπου cushion comb, το λειρί του τύπου strawberry comb έχει ανώμαλη επιφάνεια, παρόμοια με την επιφάνεια του καρπού της φράουλας (strawberry fruit).

 

 

Παρατηρείται στα Malay και τα Yokohamas.

 

Buttercup comb

 Όπως το λειρί του τύπου single comb, το λειρί του τύπου buttercup comb έχει  σαρκώδεις απολήξεις (κορυφές) από το ράμφος μέχρι το πίσω μέρος του κεφαλιού. Αυτό όμως αντιθέτως σχηματίζει κορώνα με κοινό σημείο στο ράμφος και δύο πτυχώσεις που σχηματίζουν ένα κυπελλοειδές κυκλικό σχήμα στο κεφάλι.

Παρατηρείται στα Sicilian buttercup.

 

 

 

V comb

Το λειρί του τύπου V-shaped comb αποτελείται από δύο χοντρές αιχμές που εκτείνονται προς τα δύο πλάγια και κάθετα από κοινή βάση στο πίσω μέρος του ράμφους.

 

Παρατηρείται στα La Fleche, Houdan, Polish, Crevecoeur και Sultan.

 

 

 

 

 

Tags: ,